چرا بعضی از ما از قرنطینه کردن فرار می کنیم
در بسیاری از کتاب ها و مقالات دلایلی در رابطه با مشکلات قرنطینه کردن بیان می شود، که بیشتر ما از بسیاری از همین دلایل برای توجیه خود جهت قرنطینه نکردن استفاده می کنیم. برخی از این موارد که برای من هم قابل توجه هستند در ادامه آورده شده است:
- قرنطینه کردن بسیار زمان بر است.
- برای یک آکواریوم دار حرفه ای که وقت زیادی برای آکواریوم خود صرف می کند، آیا این توجیه قابل قبول است.
- کاری بسیار سخت وطاقت فرسا است.
- باز هم می گویم آیا برای یک آکواریوم دار حرفه ای با آکواریومی پر از انواع ماهی و مرجان این توجیه موجه به نظر می رسد.
- مرکزی که من از آن ماهی تهیه می کنم، برای دو هفته ماهیان خود را قرنطینه می کند.
- حتی در این مورد باز قرنطینه نکردن آبزیان جدید هیچگونه توجیهی ندارد (در ایران این موضوع بسیار پر اهمیت تر به نظر می رسد - توضیح مترجم)
دلیل من برای بیان این مطالب بی اساس جلوه دادن این موارد نیست و من تنها سعی دارم برخی از شناخته شده ترین آنها را برای شما مشخص کنم و دلایل کافی برای حذف هر کدام بیان نمایم. در ادامه طرحی را برای پیاده سازی یک قرنطینه بیان خواهم کرد که بسیار ساده و قابل دسترس باشد. در آخر مشخص خواهم کرد که انجام این فرایند چگونه می تواند موفقیت بیشتر شما در رابطه با آکواریومتان را تضمین نماید.
یکی از شناخته شده ترین عذر و بهانه هایی که برای قرنطینه نکردن ماهیان تازه خریداری شده شنیده ام این است که حیوان برای مدتی قبل از خریداری، در مرکز تامین کننده آبزیان (مراکز توزیع ماهی) و یا دست فروشنده بوده و به نظر سالم می رسد. چون حیوان برای مدت دو هفته درون مخزن بوده و هیچ گونه علائم ظاهری بیماری را بروز نداده است، بسیاری از آکواریوم داران تصور می کنند که ماهی قرنطینه شده و سالم است. مطمئن باشید! قطعا اینطور نیست. دراین مورد فکرکنید:
آیا شما واقعا تصور می کنید که ماهی دیگری نمی تواند با ماهی ای که شما در این دو هفته برای خرید انتاب کرده اید، در ارتباط بوده باشد؟
آیا واقعا ممکن است که فردی در مغازه ی فروشنده دستان خود را قبل از اینکه در تانک محتوی ماهی خریداری شده توسط شما وارد کند، به تانک دیگری وارد نکرده باشد؟
آیا واقعا تصور می کنید که هیچ گونه ارتباط و یا آلودگی توسط تانک دیگر، احتمالا حاوی ماهی بیمار، با ماهی جدید وجود ندارد؟
من اینگونه فکر نمی کنم!
حتی در UNIQUE CORALS نیز مشتریانی داریم که تصور می کنند چون ما ماهی ها را برای مقاطع زمانی طولانی نگه می داریم، تمامی آنها الزاماً باید سالم باشند. شرایط به نحوی که فکر می کنیم نیست. سیستم های مشترک، شرایط را برای گسترش و انتقال بیماری ها فراهم می کنند، بسیار شبیه به اتاق بازی کودکان در فرودگاه، حقیقتی وجود دارد مبنی براینکه برخی از بیماری ها خود را در قالب علائم آشکار تا وقتی که زمان بگذرد و دیر شود، بروز نمی دهند و اینگونه به نظر می رسد که انگار ماهی سالم است. برخلاف فروشندگان چارپایان اهلی که رفت و آمد حیوانات با نظم و کنترل خاصی صورت می گیرد، پتانسیل انتشار آلودگی در سیستم های ما (آکواریومی) بسیار بالاست. این واقعیتی است که باید بیان شود و مد نظر قرار گیرد.
حال این سوال مطرح می شود که با اجرا و رعایت کامل قوانین قرنطینه، این امر تقریبا امکان پذیر است که بتوانیم احتمال ورود بیماری را به درون سیستم های خود از بین ببریم؟
بله
بسیاری از آکواریوم داران که معمولاً ماهیان تازه خریداری شده ی خود را قرنطینه نمی کنند اینگونه بیان می دارند که ماهی از محیط های طبیعی و دریایی گرفته شده است و بنابراین در معرض پاتوژن های (عوامل بیماری زا) موجود در سیستم فروشنده قرار نمی گیرد. این فرضیه یک حقیقت مهم را نادیده می گیرد. تقریبا تمامی اورگانیسم های یک اکوسیستم دریایی و یا آکواریومی می توانند حاملان بالقوه و واقعی انواع عوامل بیماری زا و انگل ها باشند. فرصت و شرایط بی شماری برای یک ماهی وجود دارد تا بتواند تحت استرس و مواجهه با بیماری قرار بگیرد و یا اینکه در حین طی مسافت زیاد از یک تپه مرجانی طبیعی تا تانک شما دچار آلودگی گردد. فشار و استرس در حین انتقال به همراه فقدان غذا احتمالاً اصلی ترین عامل بیماری های ماهی ها در صنعت آکواریوم و آبزی پروری است.