تغذیه اسب‌های دریایی

اسب دریایی غذای خود را با کمین کردن شکار می کند. غذای اصلی اسب دریایی سخت پوستان به ویژه انواع میگوهاست. تقریبا تمام گونه های اسب دریایی از غذای زنده تغذیه می کنند(به غیر از گونه H.capensis که در طبیعت از غذای غیر زنده نیز تغذیه می کند). معمولا اسب دریایی صید شده از طبیعت در آکواریوم های خانگی از غذاهایی که به صورت رایج(به جز غذای زنده) برای تغذیه ماهیان استفاده می شود، تغذیه نمی کند. دلیل این رفتار اسب دریایی مشاهده نکردن رفتار مشابه شکار طبیعی، از غذای غیر زنده است. در مقابل اغلب اسب های دریایی پرورش یافته در اسارت از غذای منجمد تغذیه می کنند. پرورش در اسارت موجب می شود که غذاهای جدید را بپذیرند. حتی آن هایی که در اسارت پرورش داده شده اند و قبلا از غذای منجمد تغذیه نکرده اند در مدت کوتاهی شروع به تغذیه از غذای منجمد می کنند.

روش ایده آل برای تغذیه اسب دریایی ارائه سبد غذایی متنوع به آن هاست. آن ها در طبیعت از یک نوع غذا تغذیه نمی کنند، بنابراین در اسارت نیز باید تنوع غذایی را در نظر گرفت. تنوع در رژیم غذایی باعث می شود اکثر نیازهای تغذیه ای تامین شود هم چنین شبیه سازی محیط طبیعی با دارا بودن تنوع غذایی بالا انجام می شود.

تغذیه چه به صورت غذای زنده و چه به صورت غذای منجمد بهتر است که با منشا دریایی انجام شود. جانوران دریایی از لحاظ اسیدهای چرب غیر اشباع(HUFA) غنی هستند در صورتی که جانوران ساکن آب شیرین فاقد این نوع اسیدها یا دارای اسید چرب غیر قابل جذب برای آبزیان دریایی هستند. فیتوپلانکتون ها- اولین حلقه از زنجیره ی غذایی دریا - تولید کنندگان اسیدهای چرب غیر اشباع هستند. زندگی تمام ارگانیسم های دریایی به فیتوپلانکتون ها وابسته است. جانوران آب شیرین در صورتی که با محصولات دارای اسیدهای چرب ضروری، مثل AminOmega از شرکت Brightwell غنی سازی شوند، می توانند به عنوان غذای آبزیان دریایی مورد استفاده قرار گیرند.

یک استثنا در تغذیه آبزیان دریایی میگو آرتمیا است. این نوع میگو در آب های شور(دریاچه های آب شور و نه دریاها) زندگی می کند. بنابر این فاقد اسیدهای چرب مورد نیاز آبزیان دریایی است.

غذاهای زنده

برخی معتقدند غذای زنده بهترین غذا برای اسب های دریایی است. تا همین چند سال گذشته تنها غذای مورد استفاده، غذای زنده بود. با افزایش اسب های دریایی پرورش یافته در اسارت و روش های جدید آموزش به آن ها این رویه تغییر کرد. اگر چه هنوز از غذای زنده به عنوان وسیله ای برای درمان و تغذیه اسب های دریایی صید شده از طبیعت استفاده می شود. با این که غذای زنده متنوعی برای آکواریوم داران موجود است، اما تهیه آن ها از فروشگاه های محلی قابل انجام نیست. کشت غذای زنده برای کسانی که از اسب دریایی نگه داری می کنند، به میزانی که برای تغذیه آن ها مناسب باشد، کار دشواری است. محیط کشت غذای زنده به فضای زیاد و تجهیزات آزمایشگاهی نیازمند است. غذای زنده باید از مراکز کشت غذای زنده خریداری شود(معمولا به صورت اینترنتی) یا افرادی که در نزدیکی دریا زندگی می کنند، می توانند از آب دریا غذای زنده صید کنند.

نکته: آموزش بعضی از گونه های اسب های دریایی صید شده از طبیعت برای تغذیه از غذای غیر زنده بی فایده است. بعضی از آن ها شروع به تغذیه از غذای غیر زنده می کنند ولی پس از مدتی بدون دلیل از خوردن غذای غیر زنده خودداری می کنند. کسانی که قصد دارند از اسب های دریایی صید شده از طبیعت نگه داری کنند، باید آمادگی تهیه دائمی غذای زنده را داشته باشند. مواردی وجود دارد که اسب های دریایی بدون تلاش برای آموزش از غذای غیر زنده تغذیه کرده اند. اگر آمادگی تهیه غذای زنده به طور دائم برای طول عمر اسب دریایی(بیش از 7 سال) ندارید توصیه می شود از اسب دریایی صید شده از طبیعت نگه داری نکنید.

میگو آرتمیا Artemia Sp

رایج ترین و بدترین غذای زنده برای تغذیه اسب های دریایی

اکثر فروشندگان این نوع میگو را به عنوان غذای زنده برای تغذیه اسب دریایی پیشنهاد می کنند. اکثر اسب های دریایی از آرتمیا تغذیه می کنند. در حالی که ارزش غذایی کمی دارند و به دلیل مجرای هضم کوتاه اسب دریایی، همان مقدار کم ارزش غذایی قابل جذب برای اسب دریایی نیست. اسب های دریایی که فقط با آرتمیا تغذیه می شوند پس از مدتی(معمولا چند ماه) به دلیل فقر تغذیه ای تلف می شوند. آرتمیا در صورتی که غنی شود کمی به ارزش غذاییش افزوده می شود اما نه به اندازه ای که بتوان از آن به عنوان غذای اصلی استفاده کرد. در برخی موارد اسب های دریایی آرتمیای غنی شده را به عنوان غذا نمی پذیرند، به دلیل این که رفتاری مشابه میگوی معمولی که یکی از غذاهای طبیعی اسب دریایی است ندارند. نوع شنا کردن آرتمیا باعث گیج شدن اسب دریایی و نپذیرفتن آن به عنوان غذا می شود.

نوزاد آرتمیا

برخلاف آرتمیای بالغ، نوزاد تازه از تخم خارج شده دارای اندکی ارزش غذایی است. نوزاد آرتمیا دارای کیسه ذخیره مواد غذایی است که امکان زنده ماندن دوازده ساعت پس از خارج شدن از تخم تا زمان تکامل دهان و مقعد را به آن ها می دهد. در زمان خارج شدن از تخم، آرتمیا دارای بالاترین ارزش غذایی است و در این زمان است که باید به عنوان غذا استفاده شود. پیشنهاد می شود قبل از شروع عملیات تخم گشایی، آن ها را پوسته زدایی(Decapsulation) کنید. این کار باعث می شود نوزاد انرژی کمتری برای خارج شدن از تخم استفاده کند و ارزش غذایی بالاتری داشته باشد. به دلیل این که مقدار کمتری از ذخیره غذایی خود را مصرف کرده است. آرتمیا را می توان 24 ساعت قبل از مورد استفاده قرار گرفتن به عنوان غذا، غنی سازی کرد. نوزاد آرتمیا به عنوان غذای اصلی اسب های دریایی کوتوله و هم چنین نوزاد سایر اسب ها مورد استفاده قرار می گیرد.

روتیفر

روتیفرهای آب شور جانوران میکروسکوپی هستند که به عنوان غذا برای نوزادان اسب دریایی تازه متولد شده که به دلیل اندازه ی بسیار کوچکشان توانایی تغذیه از نوزاد آرتمیا را ندارند استفاده می شود همچنین به عنوان غذای مکمل اسب دریایی کوتوله بالغ مورد استفاده قرار می گیرد. کشت روتیفر با داشتن فیتوپلانکتون و محیط کشت کار آسانی است. گونه های مختلفی از روتیفر در صنعت آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرد که بهتر است از گونه های با سایز بزرگتر برای تغذیه نوزاد اسب دریایی استفاده کرد.

کپه پاد Copepod

سخت پوستی ریز، تقریبا اندازه آرتمیای تازه متولد شده است. بهترین غذا برای نوزاد اسب دریایی و اسب های کوتوله است. کشت کپه پاد آسان نیست و به دلیل نوع شنا کردنش ممکن است بعضی نوزادان از خوردن آن خودداری کنند. سه نوع مختلف از کپه پادهایی که به عنوان غذای اسب های دریایی مورد استفاده قرار می گیرند شامل harpactacoid, cyclopoid و calanoid هستند.

Harpactacoid آسان ترین کشت را دارد، اما ترجیح می دهند روی سطح اشیا زندگی کنند، بنابر این توجه اسب های دریایی را جلب نمی کنند. آن ها را می توان شب ها از دیواره های آکواریوم شکار کرد. کشت این نوع فقط نیاز به یک ظرف و شیلنگ هوا با میزان ملایم جریان هوا و غذای پولکی ریز شده دارد.

Calanoid در آب شناور هستند، به همین دلیل غذای ایده آل برای نوزادان اسب دریایی و اسب های کوتوله هستند. کشت این نوع آسان نیست. بیشترین مقدار این نوع که برای تغذیه اسب دریایی مورد استفاده قرار می گیرد، از اقیانوس صید می شود.

Cyclopoid در رفیوجیوم یافت می شود. به دلیل این که از طریق شکار تغذیه می کند قابل کشت نیست.

میگو قرمز Opae ula, Halocaridina rubra

میگوی ساکن آب های لب شور و بومی هاوایی است. غذای عالی برای اسب دریایی است و تعداد بسیار کمی از اسب ها از خوردن آن خودداری می کنند. تهیه آن آسان نیست و باید از مراکز کشت خریداری شود. سرعت تکثیر پایینی دارند و در سال دوبار تکثیر می شوند بنابراین تکثیر آن ها را در خانه بسیار مشکل است.

میگو مایسیس Opossum shrimp, Mysis sp, Mysidopsis sp

یکی دیگر از غذاهای بسیار خوب اسب دریایی. در واقع میگو نیستند اما سخت پوستانی بسیار شبیه به میگو هستند. تقریبا قسمت بزرگی از رژیم غذایی اسب دریایی در طبیعت است. هر یک تا دو هفته یک بار تکثیر می شوند و در حدود 15روزگی به بلوغ جنسی می رسند. مایسیس تازه متولد شده غذای عالی برای اسب های دریایی نوجوانی است که شروع به تغذیه از نوزاد آرتمیا کرده اند. کشت مایسیس زمان و انرژی زیادی نیاز دارد، زیرا برای جلوگیری از هم نوع خواری، نوزادان باید از جمعیت بالغ جدا شوند. هم چنین باید روزانه دوبار با نوزاد آرتمیای تازه متولد شده تغذیه شوند. مایسیس را می توان در سنگ زنده و رفیوجیوم یافت. شما می توانید از فروشگاه های آکواریومی محل زندگی خود بخواهید آن ها را از مخازن سنگ زنده خود برایتان صید کنند.

میگو شیشه ای Ghost shrimp, Grass shrimp, Glass Shrimp, River shrimp

آن ها را می توان در خط ساحلی، رودخانه ها و جریان های آبی یافت. غذای خوبی برای گونه های بزرگ اسب آبی مثل H.erectus و H.reidi است. گونه های آب شیرین آن در فروشگا های فروش طعمه ماهیگیری یافت می شود. تکثیر و پرورش میگو شیشه ای به وقت زیاد و مخزن بزرگ نیاز دارد در غیر این صورت نوزادان باید از جمعیت بالغ جدا گردند. گونه های آب شیرین باید غنی سازی شوند.

آمفی پاد، گاماروس، اسکود Amphipods, Gammarus, Scuds

اغلب به نام حشره های کوچک معروفند. این سخت پوستان در آکواریوم¬ها وجود دارند. بیشتر اسب های دریایی به سنگ ها ضربه میزنند تا وقتی خارج شدند به عنوان یک غذای خوب و فوری آن ها را بخورند. اگر نتوانند در آکواریوم زندگی کنند، اغلب در پد فیلتر ساکن هستند. می توان با ساخت رفیوجیوم داخل آکواریوم مکانی برای پنهان شدن و تکثیر آن ها ساخت. با ورق پلاستیکی یا شانه تخم مرغ یک جعبه کوچک بسازید و با جلبک و فیلتر ابریشمی یا پلاستیک خرد شده آن را پر کنید. هم چنین می توان آن ها را از مخازن آب شور و شیرین صید کرد. آن ها ترجیح می دهند زیر و اطراف سنگ های پوشیده شده با جلبک پنهان شوند.

ایزوپاد Isopod

شبیه آمفی پادها هستند و شباهت زیادی با حشرات کپسولی شکل دارند و غذای خوبی برای اسب دریایی هستند. آکواریوم های دارای آمفی پاد دارای ایزوپاد نیز هستند.

نوزاد میگو کلینر

میگوهای اسکانک، نعنایی و آتشین در بازه های زمانی کوتاه نوزادان کوچک میگو تولید می کنند، در صورتی که حداقل دوتا از آن ها کنار هم نگهداری شوند. به دلیل این که دو جنسیتی هستند نیازی به انتخاب یک نر و یک ماده نیست و فقط کافی است یک جفت از آن ها را کنار هم نگهداری کنید. اکثر اسب های دریایی بالغ از خوردن نوزاد این میگوها خودداری می کنند اما اسب های دریایی نوجوان و اسب های کوتوله از آن ها استقبال می کنند. نوزادان معمولا در شب متولد می شوند و به دلیل این که به سمت نور حرکت می کنند، می توان با قرار دادن یک منبع نور در کنار یک ظرف مناسب آن ها را جمع آوری کرد. پرورش آن ها مشکل است اما با داشتن تعداد کافی مولد می توان منبع بی پایانی از نوزاد میگو را فراهم کرد.

دافنی

از خانواده کپه پادهای آب شیرین که بعضی مواقع به عنوان غذای اسب های دریایی نوجوان استفاده می شود. گزارش هایی مبنی بر این که بعضی از اسب های دریایی بالغ هم از آن ها تغذیه کرده اند وجود دارد؛ از جمله گونه های پوزه دار مثل: H. comes و H. barbouri

نوزاد ماهیان زنده زا

مولی، گوپی و.... بعضی از اسب های دریایی از نوزاد این ماهیان تغذیه می کنند در حالی که تعداد زیادی به طور کامل از آن ها صرف نظر می کنند. پرورش و تکثیر ماهیان زنده زا کار آسانی است. به همین دلیل اکثر کسانی که اسب دریایی نگهداری می کنند، ماهیان زنده زا پرورش می دهند.

غذاهای منجمد

اکثر اسب های تکثیر شده در اسارت از غذاهای منجمد استقبال می کنند. بعضی از اسب های دریایی صید شده از طبیعت هم با آموزش، از غذاهای منجمد استقبال خواهند کرد. در ادامه تعدادی از غذاهای منجمد مناسب برای تغذیه اسب های دریایی معرفی خواهد شد.

میگو مایسیس Mysis

قسمت عمده ای از سبد غذایی اسب های دریایی تکثیر شده در اسارت را تشکیل می دهد. از آن جایی که اکثر برندهای موجود در بازار گونه های آب شیرین هستند، قبل از مصرف نیاز به غنی سازی دارند.

پلانکتون

اغلب کریل های سایز کوچک صید شده هستند. حدودا اندازه ی میگو مایسیس هستند اما پوسته ی سخت تری دارند به همین دلیل اسب های دریایی برای خوردنشان با چالش بیشتری مواجهند.

کریل Krill

مناسب برای اسب های دریایی بزرگ مثل H. erectus, H. reidi و H. ingens بالغ.

میگو روح Ghost Shrimp, Grass Shrimp, River Shrimp, Prawns

یکی دیگر از جانوران آب شیرین که در صورت استفاده به عنوان غذای اسب های دریایی باید غنی سازی شود. غذای مناسب برای گونه های بزرگ است.

کپه پاد

قابل استفاده برای نوزادان اسب دریایی.

دافنی

غذای مناسب برای نوزادان اسب دریایی در صورتی که از آن استقبال کنند. در صورتی که از گونه های آب شیرین استفاده می کنید، قبل از مصرف غنی سازی انجام گیرد.

گاماروس Gammarus

در صورت استفاده از گونه های آب شیرین، غنی سازی انجام گیرد.

آرتمیای غنی شده

در حالی که منبع غذایی مناسبی نیست، بعضی از اسب های دریایی آن قدر کوچک هستند که با چیزی جز آرتمیا نمی توان آن ها را تغذیه کرد.پیشنهاد می شود از آرتمیای منجمد به عنوان آخرین گزینه غذایی و فقط غنی شده استفاده شود.

بعضی از اسب های دریایی حریص هر نوع غذای منجمدی را می خورند حتی از خوردن اسکوئید هم چشم پوشی نمی کنند. توجه داشته باشید که غذا را به اندازه ی کافی مناسب برای اسب دریایی برش بزنید.

غنی سازی

غنی سازی به منظور تکمیل ارزش تغذیه ای غذای مورد استفاده برای اسب دریایی انجام می شود. در بسیاری از موارد غذای مورد نظر با این که غذای مناسبی است اما فاقد اجزای مورد نیاز تغذیه ای است یا دارای اجزایی است که مورد نیاز اسب دریایی نیست. برای مثال بالا بودن نسبت میزان(Eicosapentaenoic acid ) HUFA EPA به DHA (Dososahexaenoic acid). در محصولات برخی برندها. میزان بسیار بالای EPA در مصرف بدن جانور از دیگر اسیدهای چرب، اختلال ایجاد می کند. درحالی که بالا بودن میزان DHA نسبت به EPA رشد ماهی را افزایش می دهد. بسیاری از منابع غذایی آب شیرین فاقد هرگونه اسید چرب هستند که این موضوع اهمیت غنی سازی را آشکار می کند.

تعداد زیادی محصول برای غنی سازی غذا وجود دارد که با توجه به هدف شما قابل انتخاب هستند. مثل: افزایش میزان HUFA، افزایش DHA، غنی سازی به منظور ارتقای رنگ ماهیان، پروتئین بیشتر و ....

پیشنهاد می شود هر کس بر اساس نوع غذای مورد استفاده اقدام به غنی سازی متناسب کند. تحقیق درباره محصولات تجاری ای که در صنعت آبزی پروری به کار برده می شوند، بهترین پاسخ به سوالات شما در زمینه ی غنی سازی غذاست.

چگونگی غنی سازی

روش های مختلفی برای غنی سازی وجود دارد. در این مقاله به چند روش اشاره خواهد شد. ممکن است دیگران روش های مختلفی پیشنهاد کنند.

غذاهای منجمد کوچک

مقداری از غذای منجمد را در ظرف مناسب بریزید. محصول غنی سازی را به آن اضافه کنید. هنگامی که غذا از حالت منجمد خارج شد، غذا و محصول غنی سازی را مخلوط کنید. مخلوط را در طول شب کنار بگذارید. روز بعد مخلوط را از صافی بگذرانید. اگر سوراخ های صافی خیلی کوچک باشند، مواد اضافی غیر مایع به درستی از مخلوط جدا نخواهند شد. در آخر مخلوط را به اسب های دریایی خود بدهید.

غذاهای منجمد بزرگ

در صورتی که از محصولات غنی سازی جامد استفاده می کنید، مقدار مناسبی آب RO به محصول و غذا اضافه کنید، سپس در مخلوط کن بریزید و به اندازه نیاز مخلوط کنید.

غنی سازی غذای زنده

معمولا این کار بین 15 دقیقه تا یک ساعت زمان نیاز دارد. برای غنی سازی میگوهای بزرگ مثل میگو روح بهتر است از پودرها و پولکها استفاده شود. آرتمیا را می توان با پودرها، در صورتی که معلق بمانند و هم چنین محلول ها غنی سازی کرد. آرتمیای بالغ زمان کمی برای غنی سازی احتیاج دارد اما نوزادان زمانی بین 12 تا 24 ساعت پس از خارج شدن از تخم برای غنی شدن نیاز دارند. برای غنی سازی آرتمیای تازه از تخم خارج شده، آبی را که در آن قرار داشته اند را دور بریزید و با آب تازه اقدام به غنی سازی کنید.